besmette stad

08/06/2020 — De Buren

In de eerste week van de quarantaine vroeg Van Ostaijen-biograaf Matthijs de Ridder me of ik zin had om mee te doen aan Besmette Stad, een wonderlijk project van deBuren, waarbij hee PvO’s Bezette Stad werd getransformeerd tot een nieuw gedicht, vanuit corona-perspectief.
Toevallig heb ik iets met Van Ostaijen, al sinds mijn elfde. We deden ooit een schoolproject, met de leerlingen van het zesde leerjaar en die van het zesde middelbaar samen, waarbij we een performance van een uur opzetten rond zijn poëzie. Naast de rood fluwelen theatergordijnen (het waren mijn eerste stappen op een echt podium), het eindeloze lichtafregelen en het feit dat ik toen mijn eerste Borsalino droeg en dat Philip Meersman een moustache had die Clarke Gable jaloers kon maken, herinner ik me één ding nog heel goed: voor de repetities begonnen, maakte een van de begeleidende leraren met de middelbare schoolstudenten een analyse van de teksten. Ik zat erbij en luisterde met gloeiende oren: daar ging iets open, belangrijker dan een theatergordijn. Opeens ontsloot zich de wereld achter de teksten, iets waarvan ik nooit geweten had dat zoiets bestond. Daar is iets begonnen, dat nooit meer is opgehouden.
Het bewerken van Holle Haven is een van de meest scary dingen die ik in lange tijd heb gedaan. Het resultaat is een van de dingen waar ik bijzonder trots op ben. Geniet ervan!
En kijk vooral ook rond in de rest van de stad, of bezoek de masterclasses van Matthijs, als ze nog lopen: ik heb daar met evenveel plezier geluisterd naar zijn analyse als die dag in onze turnzaal, intussen 33 jaar geleden.

De link naar het project van De Buren vind je hier.

Wie graag oud en nieuw naast elkaar bekijkt, kan de PDF’s van beide teksten hieronder vinden.

Holle Haven / Bezette Stad / Paul Van Ostaijen
Holle Haven / Besmette Stad / Gaea Schoeters