Maarten Inghels houdt van hiphop #Scroobius Pip
DSL – 8/2/2013 ‘Makkelijk is schrijven nooit; het is altijd een boksmatch tegen je eigen scherm of tegen de woorden op papier. Misschien luister ik daarom zo graag naar muziek tijdens het schrijven. Dat zweept mij op. Zeker tijdens het schrijven van gedichten. Zonder nog echt naar de tekst te luisteren, ga ik op in de flow van de woorden, in het ritme.’
BOKSMATCH
‘Voor elk boek ga ik op zoek naar de juiste muziek. Toen ik Waakzaam schreef, een vrij harde poëziebundel, met heel veel lelijkheid en lelijke gedichten erin, heb ik heel veel naar hiphop geluisterd. In de hoop dat mijn poëzie er even hard op inhakt als die muziek. Dat elk woord een vuistslag is.’ ‘Eigenlijk wou ik dat de cover van dat boek uit schuurpapier gemaakt zou worden, zodat het pijn deed bij het lezen, en zodat de bundel, als je hem wegzette, de andere boeken in de kast zou beschadigen. Dat soort impact zoek ik.’
‘Schoonheid is niet per se een noodzaak voor mij; je mag ook lelijke dingen maken. Esthetisch lelijke, bedoel ik dan, geen slechte. Hiphop is vaak erg ruw, hard en lelijk, er zitten massa’s lelijke woorden in, woorden die je normaal nooit in een gedicht zou vinden. En toch is het geheel prachtig. Goeie hiphop is even lelijk als mooi.’
STRAATTAAL
‘Voor het scheldwoordengedicht uit Waakzaam heb ik de woorden bijeengesprokkeld op internetfora, in ‘reactievakjes’ en onder Youtube-filmpjes. Ik wou echt die taal, de taal van de straat, weergeven.’ ‘Daarom zat in die bundel bijvoorbeeld ook een slogan van het Vlaams Belang: waar is mijn pensioen? In de pocket van Mohammed. Een vreselijk lelijke zin is dat, maar die wilde ik er toch insmokkelen. Die straattaal wou ik in Waakzaam laten weerklinken. Zoals ze ook in hiphop zit.’
‘Neem nu De Jeugd van Tegenwoordig – ik ben daar geen superfan van, maar ze worden wel overal geroemd om de vele neologismen die ze gebruiken. Dat doe ik ook in mijn poëzie; die zit barstensvol nieuwe woorden. Al die neologismen zijn wel een stevig struikelblok bij vertalingen.’
PAUZEKNOP
‘De eerste keren dat ik een nummer hoor, kan ik er niet bij werken, dan luister ik nog teveel naar de tekst. Maar nadien wordt het een soort akoestisch behang, ik luister niet meer echt. Vanaf dan wordt het goede muziek om op te schrijven.’
‘De pauzeknop moet wel erg dichtbij zijn, want ik lees mezelf altijd voor wat ik geschreven heb, en dan moet het doodstil zijn in de schrijverskamer. Dan moet ik mijn eigen ritme kunnen horen, en niks anders dan dat.’
‘Muziek helpt mij starten, het eerste uurtje van de dag, gewoon om in de flow te komen en alles los te werken in mijn geheugen en in mijn brein. Zodat de eerste gulp eruit komt, ook al is die niet goed. Daarna begint het schaven, schuiven, schrappen en uitschrijven; daarbij moet het stil zijn, want dat is precisiewerk. Maar om de ruwbouw van een tekst zetten, pep ik me graag op met, bijvoorbeeld voor Waakzaam, Scroobius Pip.’
OSAMA
‘Pip is eigenlijk een dichter; ik heb hem voor het eerst gehoord –met Dans Le Sac als dj- in het Felix Pakhuis; hij deed zijn mond open en blies mij totaal omver. Ik vond dat echt fenomenaal wat die gasten deden, dat is poëzie die er echt inhakt.’
‘Intridiction is het openingsnummer van zijn soloplaat; het is zowel muzikaal als tekstueel een onwaarschijnlijk sterk nummer. Ook de clip is geweldig; Pip zit voor de camera, in een container, en de eerste minuut van dat nummer knipt hij zijn baard af en scheert zijn haar. Dat kan je maar één keer doen, dat moest dus in één keer goed zijn. Je moet het maar durven.’
‘Bovendien is die Osama-baard zijn handelsmerk; die afknippen is echt een statement. Het is hem ernst. En dat is het belangrijkste aan dit nummer: dat hij het zo hard meent. Want dat is de hoofdzaak bij alle schrijven: je moet het menen. Echt menen.’
‘Het is waar, eerst steekt hij ook nog een gedicht in brand – I burn this poem and I hope you can read the smoke, zegt hij erbij. Dat is een heel straffe dichtregel, en daar gaat ook een enorme krachtdadigheid en baldadigheid van uit.’
Het artikel zoals het verschenen is kan je hier nalezen.
En voor de niet-kenners, hier is ‘ie nog eens:
Introdiction van Scroobius Pip.