ah, cette fable

Liedcyclus (2017) – Muziek Annelies Van Parys – Tekst Gaea Schoeters – In opdracht van Concertgebouw Brugge

NL

 

Engelen struikelen niet
Ze storten neer uit vrije wil
Als haviken op een prooi

Iedereen doet stommiteiten uit liefde. Dat is des mensen. Maar zijn ook engelen zo roekeloos, dat ze hun leven wagen om hun hart te volgen? Tussen de vier muren van een binnenkoer zit een engel gevangen. Hoe kwam hij daar terecht? En komt hij er ooit nog weg? Of verbrandt het goddelijke zich net zo goed aan de aarde als Icarus aan de zon?
Het beeld van de gevallen engel is niet nieuw. De Franse dichter Gérard de Nerval zag het al voor zich in 1855, tijdens één van zijn psychoses; in zijn Aurélia beschrijft hij de imposante gevleugelde figuur op de te kleine binnenplaats. Een waanbeeld, getriggerd door de melancholieke engel op de gravure van Dürer? 150 jaar later pikt Jeanette Winterson het verhaal op in haar The Gap of Time. Maar haar engel is menselijker: hij worstelt met een dilemma — blijft hij, dan sterft hij. Vliegt hij op, vernielt hij de huizen om zich heen. En daarbij vallen slachtoffers. Gaea Schoeters geeft hem het ultieme menselijke kenmerk: vrije wil. Haar engel crasht niet, maar stort zich uit liefde ter aarde. Of is het lust?

Van Parys laat de getormenteerde, lustgedreven engel spartelen tussen de betonnen muren van de Angel Room van het Concertgebouw. Mezzo Els Mondelaers en saxofonist Kurt Bertels geven hem vleugels; wervelend draaien stem en tenorsax om elkaar heen. De spanning tussen beide muzikanten schetst de slingerbeweging van zijn worsteling: offert hij zichzelf op, of is een engel niet te temmen?

 

The Angel Series

Elk jaar geeft het Concertgebouw Brugge een compositieopdracht voor haar Angel Series In 2017 liet componiste Annelies Van Parys zich op haar beurt inspireren door Luc Tuymans’ Angel, in navolging van Toshio Hosokawa en Vykintas Baltakas.

Toen Luc Tuymans in 2012 de prachtige muurschildering Angel aanbracht in een zijgang van de hoogste foyer in het Concertgebouw, ontstond meteen ook een nieuwe ruimte. De relatief nauwe maar hoge zijgang, in drie niveaus, werd door architect Paul Robbrecht al liefkozend de ‘kathedraal van het Concertgebouw’ genoemd. De galmende akoestiek en de aparte lichtinval zorgen samen met het werk van Tuymans voor een bijzondere atmosfeer. Het Concertgebouw doopte deze ruimte dan ook om tot de Angel Room. Geïnspireerd door Morton Feldmans Rothko Chapel, bouwt het Concertgebouw aan een reeks composities speciaal geschreven voor deze Angel Room. Deze intieme werken voor solo, duo of trio laten zich inspireren door de context waarvoor ze tot stand komen.

Pers

Gérard de Nerval. Schrijver, dichter, librettist. Briljant vertaler. Goethe vond zijn Faust-vertaling beter dan de tekst. Flamboyant figuur. Bevriend met Heine, Liszt, Dumas. Huisdier: kreeft. Meewandelend aan een blauw zijden lint. “Goethe hield ook niet van honden, en die was ook niet gek.” —Triptiek in Gierik/NVT—

Stills

Audio

Speellijst

2018
11/11/2018, Spectrum, New York (VS) (ensemble version)
13/09/2018, Concertgebouw Brugge (B) (original version)
08/08/2018, L-fest Antwerpen (B)
2017
03/02/2017, Concertgebouw Brugge (B)

Cast & Crew

Muziek Annelies Van Parys
Tekst Gaea Schoeters
Beeld Luc Tuymans
Productie & opname Concertgebouw Brugge

 

ORIGINELE VERSIE
Mezzo Els Mondelaers
Sax Kurt Bertels

ENSEMBLE VERSIE
Neue Vocalsolisten Stuttgart
sopraan: Johanna Zimmer
sopraan: Susanne Leitz-Lorey
mezzosopraan: Truike van der Poel
tenor: Martin Nagy
bariton: Guillermo Anzorena
bas: Andreas Fischer

 

 

ah, cette fable

Technische gegevens

Liedcyclus
voor mezzo en saxofoon
Frans
14′