Visvoer
‘Zelfs de goudvis, anders alleen maar een onbetekende oranje streep in zijn kom, leek opgejaagder dan normaal. Alsof ook hij het wist, alsof het onheilsbericht uit de krant in zwart-witte letters als visvoer op het wateroppervlak was neergedwarreld.’
Die zin -ongeveer- produceerde ik gisteren op vraag van vijf meisjes uit Dendermonde die ‘op zoek waren naar auteurs die nu, meteen, hier, snel, een kort verhaaltje van tien regels wilden schrijven ‘over ons, voor een groepswerk’. Natuurlijk werd het een onzinverhaal, maar deze zin bevalt me wel. Misschien gebruik ik hem nog wel eens ergens.
Voor wie per se wil weten hoe het afliep, dit was zo ongeveer het volledige verhaal.
’11 november 2031. Tiffany legde de krant neer, en keek de keuken rond. Onrustig. Zelfs de goudvis, die anders alleen maar onbetekend oranje rondjes draaide in zijn kom, leek opgejaagder dan normaal. Alsof ook hij het wist, alsof het onheilsbericht uit de krant in zwart-witte letters als visvoer in zijn bak was neergedwarreld. Ze kon het bijna niet geloven, dat dit haar echt overkwam. Maar onwillekeurig besefte ze dat het waar en meteen gleden haar gedachten af naar de dag waarop alles was begonnen. Twintig jaar geleden, op die elfde van de elfde maand 2011, toen ze met haar vriendinnen opnames maakte voor tv Sitam op de Boekenbeurs… Het was een spel geweest, meer niet. Toen nog wel.’
Deze onverwachte snelschrijfproef was niet het enige evenement van de avond. Tegenover de WPG-stand praatte Yves Petry met bevlogen terughoudendheid -of was het terughoudende bevlogenheid?- over zijn Maagd Marino, en zocht Y.M. Dangre nog wat onwennig naar zijn plaats tussen de Groten der Letteren. Erg benieuwd trouwens, naar zijn Vulkaanvrucht. Toni Coppers, die naast me zat, was erg leuk gezelschap – en had net zowat de hele Duistere Steden collectie van Schuiten&Peeters gekocht. Misschien om zijn nominatie voor de Diamanten Kogel te vieren?
Ook VT4 kwam langs, en ik zie hen zometeen weer in Ieper, want Diggers zit vanavond in Vlaanderen Vandaag.